O σύλλογος της κοινότητας Άνω καμήλας δημιουργήθηκε μέσα στο μυαλό των γυναικών του χωριού το έτος 1982 και πραγματοποιήθηκε η ίδρυσή του το 1983. Ένας σύλλογος 64 γυναικών, που εκπροσωπούσαν εκείνη την περίοδο την πιο νέα εκδοχή της γυναίκας, αλλά διδαγμένες καλά τα ήθη και έθιμα του χωριού από τις μητέρες τους.
Αυτός ο πρώτος σύλλογος έβγαλε ένα σπουδαίο επταμελές συμβούλιο που θα τις εκπροσωπούσε μπροστά σ’ όλη την κοινότητα και σ’ όλο τον κόσμο, αργότερα. Ένα συμβούλιο που θα δίδασκε τις επόμενες γενιές όχι μόνο την παράδοση άλλα και τη γυναικεία φύση. Την ένωση των λαών και των παραδόσεων άλλα και την επιρροή από τη σύγχρονη κοινωνία.
Μέσα στο πέρας των χρόνων, τα συμβούλια διαδεχτήκαν το ένα το άλλο, τα μέλη άλλαξαν, έφεραν νέες καινοτομίες άλλα οι στόχοι παρέμειναν ίδιοι και εξελίχθηκαν. Γι αυτό ευχαριστούμε αυτές τις γυναίκες που μας έμαθαν ό,τι μπορούσαν για την εποχή τους αλλά και για την παράδοση των προηγούμενων ετών. Μας δίδαξαν τι θα πει γυναίκα και ποιο είναι το έθιμο της ΜΠΑΜΠΩΣ ή Βρυξούδια, ζώντας κάθε χρόνο την αναβίωσή του στις 8 Ιανουαρίου.
Ουσιαστικά αυτό το έθιμο είναι δύο διαφορετικά έθιμα που πάντρεψαν οι ντόπιες και οι θρακιώτισσες του χωριού. Οι θρακιώτισσες συγκεντρώνονταν να γιορτάσουν τη γυναίκα και να καταβρέξουν όποιον άνδρα πλησίαζε στη γιορτή τους βάζοντας τους συζύγους τους εκείνη την μέρα να φροντίσουν νοικοκυριό και παιδιά, ενώ οι ντόπιες έδιναν δώρα στη μαμή που τους έφερε στον κόσμο τα παιδιά τους και τη φρόντιζαν. Αυτές οι γυναίκες λοιπόν έμαθαν τα ήθη και έθιμα των προγόνων τους η μία στην άλλη και ένωσαν την παράδοση αυτή του χωριού για να τη διδάξουν στις επόμενες γενιές. Αλλά με το πέρασμα των ετών το έθιμο έγινε ένα και αυτά τα δύο συγχωνεύτηκαν και έμειναν έτσι στην ιστορία.
Ο σύλλογος με τη σημερινή του ύπαρξη γιορτάζει την παράδοση αυτή έτσι όπως μας έμαθαν αυτές οι γυναίκες. Αλλά με τα μέσα και την ανάπτυξη της εποχής που ζούμε η ημέρα αυτή θέλει να διδάξει στον κόσμο τι εστί γυναίκα. Μητέρα, σύζυγος, κόρη, αδερφή, νοικοκυρά, εργαζόμενη, φίλη, συνοδοιπόρος, κ.α. όπως τη βλέπει ο καθένας που είναι δίπλα της και την κατανοεί. Αυτά παντρεύει ο σημερινός σύλλογος και απευθύνεται στον κόσμο που θέλει να μάθει γι’ αυτήν τη γιορτή, την παράδοση και το έθιμο αλλά και τη σύγχρονη γυναίκα μέσα σ’ αυτό.
Ο σύλλογος μέσα στο πέρασμα των ετών έχοντας συνεχώς αλλαγές στα μέλη του, με την έγγραφη νέων γυναικών και νέων ιδεών έχει ασχοληθεί και με διάφορα άλλα. Όπως φιλανθρωπίες, οργάνωση χορευτικών ομάδων, τοπικές διοργανώσεις εορτών εκτός γυναικοκρατίας όπως το αντάμωμα των Άνω Καμηλιωτών κάθε καλοκαίρι, τα κούλουμα κ.α., συμμετοχή σε διαγωνισμούς π.χ. μαγειρικής, σε μαθήματα γυμναστικής, μαγειρικής παραδοσιακών προϊόντων κ.α.
Συμπέρασμα της ιστορίας του είναι ότι βασίστηκε στην παράδοση, εξελίχθηκε σε κάτι πιο μοντέρνο και τώρα περιμένει την αλλαγή που θα δώσει η νέα γένια γυναίκας που αυτή τη στιγμή είναι η κόρη ή η εγγονή ή αυτή η γυναίκα που τώρα θα γεννηθεί. Ας δούμε λοιπόν πως θα προχωρήσει με το έργο του….