Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κουμαριάς

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κουμαριάς είναι ένας θρακιώτικος σύλλογος. Η Κουμαριά είναι ένα προσφυγικό χωριό που ιδρύθηκε και δημιουργήθηκε με την ανταλλαγή του πληθυσμού το 1922. Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Θρακιώτες και η μειοψηφία Μικρασιάτες.

Τα ήθη και τα έθιμά μας είναι τα εξής:

• Ξεκινάμε με την παραδοσιακή  βασιλόπιτα  όπου  πέρα  από  το  καθιερωμένο  φλουρί, βάζανε  και  διάφορα  σημάδια, που το  καθένα  είχε  την σημασία  του, όπως:
  • Οδοντογλυφίδες=ξύλα, Ρεβίθια= αγελάδες, Καλαμπόκι= χωράφια, Ρύζι=ρύζια, Φακές=κότες. Όποιος  κέρδιζε  το  ανάλογο,  αναλάμβανε  τη  φροντίδα  για  τη  χρονιά  που  ερχόταν.
• Έχουμε  τα  κάλαντα  των  Φώτων  τα  ΓΚΑΛΗΏΡΑ  (ΚΑΛΗ  ΩΡΑ) που τα τραγουδούν άντρες το βράδυ   της παραμονής  των  Φώτων.
• Τα  «κάρα»  ή  γεφύρια, που  πραγματοποιούνται  την  παραμονή  του  Αγίου  Θεοδώρου. Κατά το έθιμο αυτό, έφτιαχνε  το  αγόρι  μια  γέφυρα στο σπίτι  της  κοπέλας  που αγαπούσε  και  αυτό  έδειχνε  ότι  κάποιο  προξενιό  ετοιμαζόταν.
• Την 1η του Μάρτη ανάβανε φωτιά πρωί-πρωί. Στη συνέχεια, αδειάζανε τα στρώματα που ήταν γεμάτα  σάλματα για να καούν οι  ψύλλοι και πηδούσαν μικροί, μεγάλοι για υγεία και έπειτα  βάζανε τον καθιερωμένο  Μάρτη.
• Την Κυριακή της  Αποκριάς  οι  νοικοκυρές ετοιμάζανε  φαγητά, γλυκά, πίτες και το βράδυ πήγαιναν οι  μικρότεροι  και  ζητούσαν συχώριο και ευχή.
• Το Πάσχα τα κορίτσια (ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ) έβγαιναν το  Σάββατο του Λαζάρου με  τα  ανθοστολισμένα  καλάθια  τους να τραγουδήσουν.
• Η  παραδοσιακή  μας  μαγειρίτσα  που  την  ετοιμάζουν  το  Μ. Σάββατο και την τρώμε γυρνώντας από την  ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Την άλλη μέρα την Κυριακή τρώμε το  γεμιστό αρνί.
• Η  Βαρβάρα,  που τη βράζουνε την παραμονή της  γιορτής της και θεωρούν ότι πρέπει να την κάνεις  για  το καλό και τα παιδιά.
• Η  «μπάμπω», έθιμο κατά το οποίο σφάζοντας το  γουρούνι παίρνουμε το παχύ έντερο το καθαρίζουμε καλά  και το γεμίζουμε με  πλιγούρι, συκώτια και το τρώμε  τα  Χριστούγεννα.